Καμιά φορά κοιτάζουμε γύρω μας και δεν μπορούμε να πιστέψουμε πώς πολλοί άνθρωποι λένε ένα πράγμα, άλλα καταλήγουν να κάνουν το αντίθετο αρκεί να είναι σύμφωνοι με τους τύπους. Ειδικά όσον αφορά τον χώρο της θρησκείας φαίνεται να υπάρχει περίσσευμα φαρισαϊσμού που τελικά οδηγεί σε πολλές και διάφορες «δυστυχίες» για την κοινωνία και τον συνάνθρωπο. Με το πρόσχημα ενός επουράνιου παραδείσου δημιουργείται έτσι μια επίγεια κόλαση, παρόλο που υπάρχουν οι προδιαγραφές για το αντίθετο!

Αυτό είναι στιχουργικά το κεντρικό θέμα του καινούργιου τραγουδιού της Μαύρης Μαγιονέζας. Μιλάει για τον παράδεισο που δεν έχουμε εξαιτίας των πράξεων μας (αφού και η απραξία είναι μια πράξη) και την υποκρισία πολλών που κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους κάνοντας τα πράγματα –τουλάχιστον- χειρότερα.

Μουσικά είναι ένα πεντάλεπτο …έπος, που -εκτός από την συνηθισμένη ροκ ενορχήστρωση του συγκροτήματος- περιλαμβάνει γκάιντα, νταούλι, αλλά και θεατρική πρόζα! Ένα τέτοιο mid-tempo κομμάτι με αναφορές στην δημοτική μας μουσική, μέσω των μελωδιών που παίζονται ταυτόχρονα από τρεις σκληρές κιθάρες, είναι κάτι που μόνο η Μαύρη Μαγιονέζα θα μπορούσε επιχειρήσει. Ο Τάσος Γεροβασιλέιου στην γκάιντα και ο ντράμερ του συγκροτήματος, Δημήτρης Δεγρές, στο νταούλι συμπληρώνουν και ενισχύουν το ηχητικό τοπίο.

Ξεκινώντας επιθετικά με την γκάιντα και ένα heavy-rock riff, το τραγούδι μπαίνει άμεσα στο θέμα με τα τύμπανα, και το παιχνιδιάρικο μπάσο του Κώστα Μαντζουκίδη να συνοδεύουν την χαρακτηριστική φωνή του Ανδρέα Ασημακόπουλου μέσα στις φωνητικές παρεμβολές του υπόλοιπου συγκροτήματος. Το ρεφραίν έρχεται σύντομα και καθηλώνει με την δυναμική και τον ηχητικό του όγκο.

Στα μισά περίπου του κομματιού γίνεται κάτι περίεργο. Το συγκρότημα σπάει την παραδοσιακή φόρμα που θέλει την γέφυρα να ακολουθείται από ένα σόλο, και ενσωματώνει μια ευφάνταστη μουσική παραλλαγή με σχεδόν θεατρικό λόγο, και αντιπαραβολή πραγμάτων που συμβαίνουν με στίχους από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο! Όλο αυτό θα οδηγήσει σε μία έκρηξη ομοφωνικών φωνητικών και εγγυημένη ανατριχίλα σε όλους τους φανατικούς πλέον, φίλους του συγκροτήματος. Το τελευταίο ρεφραίν με τους αλλαγμένους στίχους και τις ξέφρενες κιθάρες θα κλείσει με πάταγο το κομμάτι, 5 δευτερόλεπτα να συνειδητοποιήσεις τι άκουσες και μετά repeat.

Αυτό είναι το έβδομο single από το πολύ-αναμενόμενο από τους ορκισμένους οπαδούς του συγκροτήματος, album. Η συγκεκριμένη δουλειά κυκλοφορεί τμηματικά με την μορφή singles, τα οποία και θα μπουν σε ένα συλλεκτικό βινύλιο και CD περιορισμένων αντιτύπων μόλις κυκλοφορήσουν όλα.